Για τα μέσα και κυρίως τα έξω κάποιου "χώρου"

Για τα γεγονότα τις 9ης του Φλεβάρη στην Φ*Υ καθώς και ότι ακολούθησε, ο οποιοσδήποτε έχει τη στοιχειώδη υπευθυνότητα και κινηματική κουλτούρα καταλαβαίνει πως οι τοποθετήσεις μπορούν να γίνονται μόνο σε συνελεύσεις και διαδικασίες και σε καμία περίπτωση ανοιχτά μέσω διαδικτύου. Οτιδήποτε ανακοινώσιμο μπορεί να προέρχεται μόνο από αυτές.

Επειδή όμως το Indymedia ως μέσο είναι ανοιχτό και λειτουργεί δημόσια, μια κριτική ανοιχτή μέσω αυτού του blog δεν την θεωρώ απλά προϊόν της ακατανίκητης δύναμης που λέγεται οργή, αλλά και στοιχείο υπευθυνότητας οποιουδήποτε διαχειρίζεται ένα μέσο (έστω ψωροblog) και έχει θέσει τον εαυτό του στην πλευρά της αντικυριαρχίας (πως αλλιώς να το εκφράσω έτσι που τα μπλέξαμε).

Φαντάζομαι πως όχι μόνο εγώ αλλά το παγκόσμιο ανταγωνιστικό προς την κυριαρχία κίνημα θα πρέπει να ευχαριστήσει τη συλλογικότητα που διαχειρίζεται το athens.indymedia.org για τα νέα ήθη τα οποία εισήγαγε. Διευκρινιστικά πάντως το να γνωρίζει κάποιος το ποιοι επιτέθηκαν σε μια κατάληψη, να δημοσιεύει ένα κείμενο "ανάληψης ευθύνης" και να κρατά μυστικό το ποιοι αυτοί είναι, δε λέγεται ουδετερότητα αλλά σαφής θέση. Σε περίπτωση δε που χωρίς να γνωρίζει ποιοι το έκαναν δημοσιεύει το κείμενό τους, είναι διπλά έκθετος αφού θρέφει φαντάσματα και τους ανοίγει διάπλατα την πόρτα να θεωρήσουν τον εαυτό τους κινηματικά αποδεκτό μέσω του βήματος που τους διαθέτει. Ακόμα χειρότερα όταν αυτός ο "κάποιος" δεν είναι απλά άτομο αλλά συλλογικότητα.

Στις "μεταξύ μας" σχέσεις, ακόμα και μια απλή τοποθέτηση σε συνέλευση φέρει προσωπική ευθύνη (γιαυτό άλλωστε λέγεται συνέλευση και όχι καφενείο), αυτό λέγεται κινηματική λειτουργία και ηθική. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μια επιθετική ενέργεια προς μια κατάληψη με πλούσια παρουσία και δράση στην πόλη της Θεσσαλονίκης όπως η Φ*Υ. Όποιος κάνει την τελευταία λοιπόν θα έπρεπε ή να αναλαμβάνει την προσωπική ευθύνη της πράξης ή να απαξιώνεται ως ξένο σώμα. Τουλάχιστον αυτό ήταν το αυτονόητο μέχρι προχθές. Κι αν τα αυτονόητα πεθαίνουν ένα ένα εδώ και κάποια χρόνια, όταν φτάνουμε στο σημείο συλλογικότητα που διαχειρίζεται διαδικτυακό τόπο με τόση επισκεψιμότητα και ιστορία να τα τσαλαπατάει, τα πράγματα τείνουν να γίνουν ιδιαιτέρως επικίνδυνα.

Ελπίζω πως η σ.ο του Indymedia θα κάνει την αυτοκριτική της και θα την ανακοινώσει, όπως αντιστοιχεί στη σοβαρότητα του εγχειρήματος που διαχειρίζεται.

Μετά από αυτό το δυσάρεστο διάλειμμα, το blog επιστρέψει στην κανονική του ροή. Μια τέτοια ανάρτηση είναι αταίριαστη προς το χαρακτήρα του και καλώς εχόντων των πραγμάτων δε θα υπάρξει η αναγκαιότητα να επαναληφθεί.