Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Ερωτικό ή εδω ο κόσμος χάνεται

Κύκλοι ατελείωτοι. Πότε πάνω, πότε κάτω... μια ζωή.
Και όποτε νομίζεις πως πιάνεις πάτο έρχεται ένα τραγούδι.
Πάντα από το παρελθόν. Πάντα σχεδόν ξεχασμένο.
Να σου θυμίσει ποιος είσαι.
Να σου θυμίσει πως το υλικό που είσαι φτιαγμένος είναι το ίδιο όπως στα 16 σου
και πως όλα τα άλλα είναι η λίγδα που έχει αφήσει επάνω σου ο χρόνος.



Ευχαριστώ τον ΟΤΕ και την WIND που τις 2 τελευταίες βδομάδες δεν είχα ίντερνετ, πραγματικά.

3 σχόλια:

  1. τελικα βρηκα απο τί πασχεις! απο δυσκοιλιοτητα του λογου.αργεις, ματωνεις αλλα στο τελος 'το βγαζεις απο μεσα σου'!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. και να χαιρεσαι και τη μανα σου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 16!!!
    16 AGAIN!!!
    16 FOR EVER...
    ΓΕΜΑΤΟΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ Κ ΑΣΥΓΧΩΡΙΤΑ ΠΑΘΟΙ...
    ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΝΩΝΟΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή