Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Για τη Συντρόφισσα Μπόμπα



Η  Συντρόφισσα Μπόμπα  υπήρξε μέλος της κατάληψης Terra Incognita τόσο στο πολιτικό όσο και στο στεγαστικό της σκέλος για μια ολόκληρη ζωή. Σε αντίθεση με άλλες συντρόφισσες όπως η Λούνα, η Ούρσα ή η Μάγια, οι οποίες είτε προτίμησαν τον αναχωρητισμό σε κάποιο κτήμα είτε λιποτάκτησαν ψάχνοντας το μικροαστικό τους όνειρο στο ενοίκιο, η Συντρόφισσα Μπόμπα υπήρξε ορκισμένη μητροπολιτάνα καταληψίας.

Ήταν παρούσα σε κάθε τακτική ή έκτακτη συνέλευση, σε κάθε εκδήλωση, σε αφισοκολλήσεις και πορείες. Πάντα παρακολουθούσε στωικά, οι βερμπαλισμοί την κούραζαν. Αυτά που λέγαμε για συντροφικότητα, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση της φαινόταν ψιλοκούφια. Αυτή τα ονόμαζε απλά αγάπη και την είχε άφθονη για όλους μας. Άμα μιλούσες πολύ στη συνέλευση ερχόταν και έβαζε επιτακτικά τη μουσούδα της στο χέρι σου για να τη χαϊδέψεις, δείχνοντάς σου πως τα πράγματα μεταξύ μας είναι πολύ πιο απλά.

Μιας και συμμετείχε στο εγχείρημα της κατάληψης περισσότερο από τον οποιοδήποτε το αισθανόταν λίγο πιο δικό της. Με το που έμπαινες ερχόταν να σε καλωσορίσει, σαν καλή οικοδέσποινα. Χαμογελούσε κάνοντας τα χαρακτηριστικά της λακκάκια και σηκωνόταν επάνω σου να σε αγκαλιάσει. Δεν σκέφτηκε όμως ποτέ την κατάληψη ως καβάτζα, πάντα ήξερε πως το στοίχημα παίζεται έξω στους δρόμους, όπου και αλώνιζε όλη μέρα.

Έδινε μεγάλη βάση στο κομμάτι της κοινωνικής απεύθυνσης και ιδιαίτερα προς τη γειτονιά. Αγαπητή από όλους τους γείτονες, προσπαθούσε να μας φέρει πιο κοντά ώστε να επικοινωνήσουμε τις αξίες του ελευθεριακού κομμουνισμού. Μας ασκούσε έντονη και έμπρακτη κριτική όταν παραμελούσαμε αυτό το κομμάτι, και μας έδειχνε πως μόνο κέρδος μπορούμε να έχουμε ασχολούμενοι με αυτό. Τουλάχιστον αυτή τα μεζεδάκια της τα τσιμπούσε.

Καλή σύζυγος δεν υπήρξε, υπήρξε όμως υπέροχη μάνα, σπάζοντας τα πατριαρχικά μοντέλα και αναθρέφοντας μόνη τα παιδιά της. Τα εμφύσησε με τις ίδιες αξίες και κάποια από αυτά είναι και τα ίδια συνεπή συντροφάκια.

Θα μπορούσα να γράψω ακόμα πολλά περισσότερα. Δεν ξέρω απλά άμα τα γράφω για να αναδείξω το αυταπόδεικτο μεγαλείο της Συντρόφισσας Μπόμπας ή για να αποφύγω το τέλος αυτού του άρθρου...

Την ίδια θα την είχα ήδη κουράσει και θα ήθελε απλά ένα χάδι.

Το ίδιο θα ήθελα κι εγώ...

3 σχόλια:

  1. To ήξερα ότι θα έγραφες το πιο όμορφο κείμενο σου για κείνη.
    Πέτυχε την εξής παγκόσμια πρωτοτυπία όλη η γειτονιά να φωνάζει μπόμπα! μπόμπα! με χαμόγελο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είμαι σίγουρη πως θα συναντηθεί με το Σπίθα μου.
    φαντάζεσαι; Μπομπίτσες στον παράδεισο!!
    :)
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΤΙ ΓΛΥΚΟΥΛΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!! ΜΗΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΙΣΩ ΠΟΔΙ;;
    ΝΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή